BİLGİ KAVRAMI VE HAVACILIKTA BİLGİBilgi Kavramı ve YönetimiBilgi kavramı Latince “informatio” kökünden gelmekte olup, biçimlendirme ve haber verme eylemi olarak tanımlanmaktadır. Bilgi, genel anlamda düşünme, yargılama, akıl yürütme, okuma, araştırma, gözlem ve deney sonucunda elde edilen düşünsel ürün ya da öğrenilen şey olarak tanımlanmıştır. Bilgi, belirli bir formda işlenmiş ve elde eden için anlamlı olan yönetsel kararlar açısından gerekli olduğu varsayılan veya gerçek değeri olan veri demektir94.
Günümüzde bilgi; üretenin, yayanın ve tüketenin insan olduğu en önemli kaynaklardan biridir. Bilgi çok boyutlu bir kavram olması nedeniyle, değişik anlamlarda ve farklı biçimlerde kullanılmakta, özellikle veri ve enformasyon ile akıl kavramına yüklediği anlamla çoğu zaman karıştırılmaktadır. Her biri bilgi işleme sürecinin değişik aşamalarında çıktı olarak kabul edilen bu kavramlar anlam bakımından birbirinden farklı ürünledir. Bilgiye ilişkin kavramlar arasındaki farklılığın anlaşılabilmesi ve her bir kavramın ne amaçla kullanılacağının belirlenebilmesi için kavramların tek tek açıklanmasında yarar vardır.
Veri: Latince kökenli olan veri kavramı; özümlenmemiş, yorumlanmamış ve işlenmemiş gözlemlerin harf, çizim, rakam gibi sembollerle ifade edilmesidir. Veriler ham halde bulunur, genellikle çok büyük miktardadır ve daha çok bir bütünün anlamlandırılmamış parçalarıdır. Çoğu kez kendi başlarına anlamları ve içerikleri yoktur. Veri, yapılan işlemlerin belli biçimlerde tutulmuş kayıtları olarak tanımlanmaktadır. Veri aynı zamanda “verilenler” anlamına gelen “data” kelimesi ile ifade edilir. “Datum” datanın tekil halidir ve verilen anlamını taşır. Bir başka açıyla veri, çeşitli biçimlerde toplanmış, temel olarak deneyimlere ya da araştırmalara dayananan, hesaplamalar ve yorumların yapılması için kullanılan ve enformasyon için kaynak oluşturan mesajlar olarak ele alınabilir.
Enformasyon: Latin kökenli bir kelime olan enformasyon kelimesinin kökünü “bilgi vermek” oluşturur. Enformasyonun temel amacı anlaşılabilir, seçilmiş filtre edilmiş ve karar vermede kullanılmaya uygun verileri birleştirmektir. Düzenlenmiş veri olarak tanımlanan enformasyon “bir biçim içinde olmak” anlamını taşır. Veriden çok daha zengin bir içeriğe sahip olan enformasyon, yazılı veya sözlü mesajdır. Düzenlemesi bir başkası tarafından yapılır ve genellikle sadece ilgili kişi için anlam taşır. Örneğin “10:45 TK 305 ANKARA 201” ifadesi uçakla seyahat eden yolcular için bir anlam taşıyacaktır. Örnek verilen enformasyon, ilgili yolcular için bir başkası tarafından düzenlenmiştir. Her iletişim sürecinde olduğu gibi mesajın yani, enformasyonun aktarılması, gönderenin ve alıcının varlığını gerekli kılar. Enformasyonun temel amacı mesajı alan kişinin algılamasını değiştirebilmektir. Enformasyon değerlendirilmiş, geçerli kılınmış ve yararlı veriler arasındaki anlamlı ilişkiyi ifade eder. Şekil 12’de veri ve enformasyon arasındaki ilişki görülmektedir.
Şekil 12: Veri ve Enformasyon İlişkisi
Günümüzde bilgi; üretenin, yayanın ve tüketenin insan olduğu en önemli kaynaklardan biridir. Bilgi çok boyutlu bir kavram olması nedeniyle, değişik anlamlarda ve farklı biçimlerde kullanılmakta, özellikle veri ve enformasyon ile akıl kavramına yüklediği anlamla çoğu zaman karıştırılmaktadır. Her biri bilgi işleme sürecinin değişik aşamalarında çıktı olarak kabul edilen bu kavramlar anlam bakımından birbirinden farklı ürünledir. Bilgiye ilişkin kavramlar arasındaki farklılığın anlaşılabilmesi ve her bir kavramın ne amaçla kullanılacağının belirlenebilmesi için kavramların tek tek açıklanmasında yarar vardır.
Veri: Latince kökenli olan veri kavramı; özümlenmemiş, yorumlanmamış ve işlenmemiş gözlemlerin harf, çizim, rakam gibi sembollerle ifade edilmesidir. Veriler ham halde bulunur, genellikle çok büyük miktardadır ve daha çok bir bütünün anlamlandırılmamış parçalarıdır. Çoğu kez kendi başlarına anlamları ve içerikleri yoktur. Veri, yapılan işlemlerin belli biçimlerde tutulmuş kayıtları olarak tanımlanmaktadır. Veri aynı zamanda “verilenler” anlamına gelen “data” kelimesi ile ifade edilir. “Datum” datanın tekil halidir ve verilen anlamını taşır. Bir başka açıyla veri, çeşitli biçimlerde toplanmış, temel olarak deneyimlere ya da araştırmalara dayananan, hesaplamalar ve yorumların yapılması için kullanılan ve enformasyon için kaynak oluşturan mesajlar olarak ele alınabilir.
Enformasyon: Latin kökenli bir kelime olan enformasyon kelimesinin kökünü “bilgi vermek” oluşturur. Enformasyonun temel amacı anlaşılabilir, seçilmiş filtre edilmiş ve karar vermede kullanılmaya uygun verileri birleştirmektir. Düzenlenmiş veri olarak tanımlanan enformasyon “bir biçim içinde olmak” anlamını taşır. Veriden çok daha zengin bir içeriğe sahip olan enformasyon, yazılı veya sözlü mesajdır. Düzenlemesi bir başkası tarafından yapılır ve genellikle sadece ilgili kişi için anlam taşır. Örneğin “10:45 TK 305 ANKARA 201” ifadesi uçakla seyahat eden yolcular için bir anlam taşıyacaktır. Örnek verilen enformasyon, ilgili yolcular için bir başkası tarafından düzenlenmiştir. Her iletişim sürecinde olduğu gibi mesajın yani, enformasyonun aktarılması, gönderenin ve alıcının varlığını gerekli kılar. Enformasyonun temel amacı mesajı alan kişinin algılamasını değiştirebilmektir. Enformasyon değerlendirilmiş, geçerli kılınmış ve yararlı veriler arasındaki anlamlı ilişkiyi ifade eder. Şekil 12’de veri ve enformasyon arasındaki ilişki görülmektedir.
Şekil 12: Veri ve Enformasyon İlişkisi
Kaynak : Richard F.Bellaver, John M. Lusa. a.g.e., s.28.
Verilerin enformasyon biçimine dönüşümü beş temel aşamayı kapsar. Tablo 3’de belirtildiği gibi veriler, önce öz hale getirilerek yararsız derinlikte olanları elenir, hangi amaçla toplandığı açık hale getirilir, daha sonra analiz edilir ve veri analizinin birimleri açık hale getirildikten sonra hatalar elenir, ortaya çıkan veri boşlukları dikkate alınarak gerekli düzeltme yapılır. Bu çalışma sonucunda veri parçacıkları anlamlandırılmış enformasyona dönüştürülür.
Tablo 3: Verilerin Enformasyona Dönüşümünde Beş Adım
Kaynak: Amrit Tiwana, The Knowledge Management Toolkit, Second edition, Prentice hall PTR,USA,2002, s.42.
Bilgi: Türkçede çoğu zaman İngilizce data, information, knowledge kavramları ile ifade edilmektedir. Bilgi enformasyonun daha yüksek düzeyde açık ve kabul görmüş halidir. Bilgi, veri ve enformasyondan çok daha fazladır ve genel olarak bilinen ve kabul edilmiş gerçekler, fikirler ve ilkelerden oluşur.
Bilginin ana kaynağı olan veriler tek başına anlam taşımazlar. Veriler işlenerek karar alma sürecine destek sunacak şekilde anlamlı bir biçime getirilmek üzere analiz edilerek enformasyon haline getirilir. Bireysel anlamda biçimlendirilmiş enformasyon ise bilgi olarak tanımlanabilir. Bu bakış açısıyla enformasyonun bilgiye dönüşümü zaman içinde gerçekleşir. Bilgi kararlara ve davranışlara yol gösterir. Yaşam boyu öğrenme ve deneyim yardımı ile elde edilen bilgi olgudur. Bilgi, kazanım, tecrübeler ve çalışmalarla ortaya çıkar. Diğer bir ifade ile bilgi anlamlı enformasyonu ifade eder. Bilgi sadece belgelerde değildir. Kültüre bağlı alışkanlık, uygulama ve normlarda da bilgi yer almaktadır. Bu tanımlamalara bakarak bilgi ile ilgili şu genellemeler yapılabilmektedir.
- Bilginin temelini veri ve enformasyon oluşturur.
- Enformasyonun rasyonel bir biçimde akıl süzgecinden geçmesi ve yorumlanması ile ortaya çıkar.
- Yaşamın her alanındaki eylemlerin karar verme sürecinin temelini, bilgi teşkil eder.
Tablo 4: Eformasyon ve Bilgi Kavramları
Kaynak: Amrit Tiwana, The Knowledge Management Toolkit, Second edition, Prentice hall PTR, USA, 2002, s.38.
Bilgi Yönetimi: Çok sayıda yaklaşım ve bakış açısıyla tanımlanmış olan ve genel kabul görmüş bir tanımından söz etmek son derece güç olan, doğru zamanda doğru bilgileri doğru kişilere aktarmanın ve performansın artırılması için bilginin harekete geçirilmesine ve çalışanlarca paylaşılmasına yardımcı bilinçli bir stratejidir.
Organizasyonda deneyim ve yetenekler aracılığıyla kazanılan ortak bilginin tanımlanması ve kullanılması, var olan gereksinimlere karşılık verilmesi, edinilmiş bilgi servetinin belirlenmesi ve geliştirilmesi, yeni fırsatlar için yaratılan kritik süreç bilgi yönetimi olarak adlandırılmaktadır. Bilgi yönetimi tanımı yapılırken, kavrama çoğu kez farklı anlamlar yüklenildiği için, bilgi yönetiminin ne olduğu kadar ne olmadığını da önemlidir. Bilgi yönetimi değişim mühendisliği, bir disiplin, felsefi bir yaklaşım, entelektüel sermaye, veri ve enformasyon temelli bir yaklaşım, sadece uzmanlar ya da ulaşılabilir veri tabanları bilgisi ile sınırlı sayısal bir ağ değildir.
Başarılı bir bilgi yönetimi ekip üyelerinin, görevin hedef ve süreçlerini daha iyi anlamalarını, kaliteli çalışma ilişkilerinin oluşmasını, bilgi paylaşımının gelişimini sağlar. Bilgi yönetimi ile enformasyon ağları ve iletişim mekanizmalarını yoğun biçimde kullanılarak ihtiyaç duyulan enformasyonun araştırılması ve ona ulaşılması yönünde daha az zaman harcanır. Fikir üretimi gelişir ve karar verme subjektif yaklaşımlardan çok objektif bilgiye dayanır. Sorular ve cevaplar etkinleşir. Ekip elemanları uzmanlıklarını paylaşmaya ve geliştirmeye teşvik edilir. Yoğun bilgi paylaşımı ile görevin ve faaliyetlerin etkinliği yükselir ve işlevsel ihtiyaçların karşılanmasındaki başarı artar.
İyi bir bilgi yönetimi için, bilginin farkında olunmalıdır. Bu nedenle bilginin farkına varabilmek ve bilgiden daha iyi yararlanabilmek için bir sınıflandırmaya gitmek gerekmektedir. Bilginin kaynağına, niteliğine, işlevselliğine, düzenleme ve kullanma biçimine göre sınıflandırılması mümkündür.
Kaynağına göre bilgi; örtük bilgi, açık bilgi ve net bilgi olarak sınıflandırılır. Örtük bilgi; bireyseldir, özeldir, biçimlendirilmesi, iletilmesi ve transfer edilmesi güçtür. Bireyin beyninde yer alan ve paylaşılması son derece güç olan, karmaşık teknik bir sorunun nasıl çözüleceğini bilmek gibi kişinin uzman bilgisine ve deneyimine dayanan soyut bilgidir . Açık bilgi; sözler, resimler ya da diğer araçlarla ifade edilebilen, iletilmesi, transfer edilmesi ve paylaşılması kolay olan bilgidir. Net bilgi; davranışlar aracılığıyla fark edildiği anlaşılabilen bilgidir. Bilginin açık hale getirilmiş olması onun net bilgi olduğunu ifade etmez.
Niteliğine göre bilgi; bireysel bilgi, yapısal bilgi ve müşteri bilgisi olarak sınıflandırılır. Bireysel bilgi, kişinin meslekte bulunduğu sürenin uzunluğunu, niteliklerini ve yetkinliklerini ifade eden bilgidir. Yapısal bilgi, organizasyon tarafından içselleştirilmiş ve yatırıma dönüştürülmüş halini ifade eden bilgidir. Müşteri bilgisi, iç müşteri olan çalışanların ve dış müşterilerin sayısını, bağlılığını ve organizasyon ile yaptığı işin yoğunluğunu gösteren bilgidir.
İşlevselliğine göre bilgi; ifade eden, yöntemsel ve stratejik bilgi olarak sınıflandırılabilir. İfade eden bilgi, genelde, açık bilgi ile aynı anlamda kullanılmaktadır. Yöntemsel bilgi, bir faaliyeti gerçekleştirmek ya da nasıl yapılacağına ait yöntemlerin açıklanmış adımlarını ifade eden bilgidir. Stratejik bilgi türü, ne zaman ve ne için bilgisini içermekte olup tanımlamaya yönelik bir bilgi türüdür.
Düzenlenme ve kullanma biçimine göre bilgi; idalist, sistematik, pragmatik ve otomatik bilgi olmak üzere dört grupta incelenmektedir. İdealist bilgi, kaynağını okuma yapma ve tartışma oluşturur ve vizyon oluşturmayı, hedef belirlemeyi, değer ve inançları yönlendirmeyi, karar vermeyi sağlar. Sistematik bilgi, Kaynağını eğitim ve gözlemlerle üretilen senaryo ve modeller oluşturur ve sorunları çözmeye çalışırken başvurulan genelleme, model ve düzenlenmiş biçimde gerçeği algılamayı sağlar. Pragmatik bilgi, kaynağını eğitim ve talimatlar oluşturur ve bilinçli olarak kullanılan kurallar, gerçekler ve kavramlardır. Teknik bilgi (know-how) bu tür bilgidir. Otomatik bilgi, içselleşmiş bilgidir. Düşünmeden gerçekleştirilen eylemler yani rutin davranışlar bu tür bilgidir.
Akıl: Bilginin farkına varıldıktan sonra kullanılmasında araç olan akıl bütünleştirilmiş bilgi olarak ele alınabilir. Daha bireyselleşmiş bir yapıya sahip olduğundan tanımlanması bilgi kadar kolay değildir. Bilgi temelli çözümler olarak ele alındığında akıl; çok sayıda ve birbirinden farklı durumlarda uygulanabilecek yaklaşım ve değerler olarak ele alınabilir. Yapısı gereği akıl, veri, enformasyon ya da bilgi gereği yaratılamaz ve paylaşılması son derece güçtür. Çünkü bilgi seviyesi aşılmış ve bireysel bir yapı ortaya çıkmıştır. Bireyin beyninde yer alan bu birikimin aktarılması için sadece bilgi ve tecrübelerin aktarılması yeterli değildir. Söz konusu aktarım için gözlem, yorum ve tasarlama da gerektirir.
Havacılıkta Bilgi ve Yönetimi
Çevremizde olup bitenlerin, zihnimizde bir modelini veya resmini oluşturma aşamasında bilgi çok önemli rol oynamaktadır. Bu sayede olayları ve durumları muhakeme etmeyi sürdürebilmekteyiz. O anki zihinsel durumumuz, dikkatimizin nereye odaklandığı, dalgınlıklar, peşin hükümler, davranışlar, kişilikler, motivasyon, stres, yorgunluk, yaş ve diğer faktörler, algılama ve idrak etme şeklimiz bilgiyi kavramamızı ve kararlarımızı etkilemektedir. Yeterli bilgi olmadan doğru kararlar alınamayacağı için, bir uçuş görevi esnasında alınan kararların başarısı bilgiyi almaya ve yönetmeye bağlıdır. Dolaysıyla bilgiyi kullanabilmek için iyi kavramak gereklidir. Bilgiyi algılama ve kısa veya uzun süreli hafızada saklama, yorumlama, düşünme ve karar vermede kullandığımız yöntemler kavrama işlemleri olarak adlandırılır. Görev ve uçuş planlaması, yön bulma, iletişim ve sistem parametrelerinin muhafazası için aletlerin gözlenmesi bu işlemleri içerir. Bu işlemler hafıza, önceki öğrenilenler, beceriler, bilgi ile fiziki ve akli durumdan yoğun bir şekilde etkilenir.
Bir uçuş görevi aslında tamamen bilginin yönetilmesi sürecidir. Uçuşun planlamasında bitirilmesine kadar geçen süreçte verilen kararların tamamı elde edilen bilgilerin sonucunda alınır. Havacılıkta bir görevin planlanabilmesi için pek çok veriye ihtiyaç vardır. Bu verilerin enformasyona dönüşebilmesi, çeşitli yollarla değer kazanmalarıyla mümkün olmaktadır. Gerçekte verilerin toplanmış olması, kaliteli bir enformasyon sağlanabileceği anlamını taşımamaktadır. Bu nedenle verilerin etkin dönüşüm süreçlerinden geçirilerek enformasyon biçimine dönüştürülmesi zorunluluktur. Bireyler arası ve organizasyonlar arası iletişim, enformasyon akışı yardımı ile bilgi yaratılmasını sağlar. Bu bakış açısıyla havacılıkta bilgi, enformasyonların anlamlı ve yararlanabilir şekilde bir araya getirilmesidir131. Bilgi, enformasyondan farklı olarak tahminler yapmak ya da durumsal değerlendirmeler için kullanılabilir. Bu özelliği nedeniyle havacılıkta bilginin eyleme geçmeyi sağlayan enformasyon olduğu söylenebilir. Örneğin, meteoroloji istasyonu elindeki verileri enformasyona dönüştürerek uçuş planlamasında kullanılacak hale getirir. Uçuş öncesi birifingte görevi tehdit eden hususlar değerlendirilirken meteorolojiden gelen enformasyon bilgiye dönüşür. Bu bilgi akıl süzgecinden geçirilerek karar verilir. Havacılıkta bilgi; iletişim, deneyimsel sezgiler, karşılaşılan sorunlar ve bunların çözümleri ile yayılmaktadır. Bu yayılım sonunda bilgi; el kitapları, dökümanlar, prosedürler, kontrol listeleri gibi yararlanılabilir araçlara aktarılmaktadır.
Çevreden edinilen deneyimlerin bilinçsiz bir şekilde süzülmesi ile kazanılan örtük bilgi, uçuş görevinin yapılmasını sağlayan ekibin her bir ögesinin, çevrede var olan değişkenlerin ve olayların arasındaki ilişkilerin akılsal bir sürec olarak yapılandırılmasını ifade eder. Havacılıkta kullanılan en önemli bilgi türüdür. Bir başka değişle pilotlar karmaşık yapılı bir sistem içerisinde kendi algılamalarına uygun olarak çıkarımlar yapar ve bu onların örtük bilgisini oluşturur. Özellikle bir ekiple çalışırken elde edilen örtük bilgi son derece değerlidir. Ekibin sorunları nasıl belirlediği, nasıl çözüm ürettiği ve nasıl geri besleme sağladığı konusundaki yöntemlerin öğrenilmesi, ekip üyelerinin nelere odaklanacağına ilişkin bir rehber sağlarken örtük bilginin gelişmesine destek olur.
Havacılıkta akıl, bir bilgiyi başka bir alana taşıma ve yararlanabilme yeteneğini ifade eden bireysel bir kimyadır ve bilginin içselleştirilmesi ile oluşur. Bir başka bakış açısıyla, yargılara ulaşmak için sezgileri ifade eder. Sezgiler, anlamanın rehberidir ve anlama da aklı besler. Uçuş görev ekipleri özellikle kaptanlar karar vermekle yükümlü oldukları için bilgiyi kolaylıkla değerlendirip yöneterek aklı en iyi biçimde kullanmak zorundadır. Havacılıkta muhakeme; bilginin, ilişkiler ve yorum temelinde tekrar tekrar kullanılması, güvenilir ve birbirine uygun sonuçlar üretilmesiyle karakter değiştirip akla dönüşmesidir. Dolayısıyla uçuş görevi ekibini oluşturan ekip üyesi uzmanların konularını düşündüğü değil bildiği varsayılır. Ekip üyesi uzmanlar iş görme süreçlerinde içsel bilgilerini yani akıllarını kullanırlar ve sonuçlara hiç çaba harcamıyorlarmış gibi ulaşırlar.
Şekil 13’de uçuşta neyin, neden bilinmesi gerektiğine dair soruların cevaplanması için veri, enformasyon, bilgi ve akıl arasındaki ilişki, verinin akıl dönüşmesi süreci ve bu süreç içerisinde her adımda gerçekleşen faaliyetlerin anlamı görülmektedir. Akıl oluşana kadar her aşamada kavramlar yapısal değişimlere uğramakta ve bir üst aşamadaki kavram ortaya çıkmaktadır. Piramit aynı zamanda bilgi ve ilgili kavramlar arasındaki hiyerarşik yapıyı da yansıtmaktadır. Şekildeki piramitte yer alan veri ve enformasyon bölümü bilinmesi gerekenleri göstermekte, diğer taraftan piramidin bilgi bölümü neyin bilinmesi gerektiğine ilişkin bilgiyi ifade etmektedir. Piramidin en üstünde yer alan akıl bölümü ise neden bilinmesi gerektiğine ilşkin soruyu yanıtlamaktadır.
Şekil 13: Aklın Oluşumu
Kaynak: Tom Knight and Trevor Howes, “Knowledge Management”, Butterworth Heinemann, London, 2003, s.13.
Havacılıkta bilgiye sahip olmak yalnız başına bir anlam ifade etmez. Bu bilgilerin amaca yönelik olarak kullanılması yani yönetilmesi gereklidir. Havacılıkta bilgi yönetimi, bir uçuş görevi esnasında doğru zamanda doğru kararlar verebilmek için bilginin farkına varılmasını, paylaşılmasını, kullanılmasını ve sonuçlarının değerlendirilmesini içeren bilinçli ve devamlı bir süreçtir. Bir uçuş görevi esnasında, ekip üyeleri tarafından, bilginin tanımlanması, yorumlanması, dağılımı ve kullanımı, korunması ve bunun sonucunda ortaya çıkan sonucun yeniden bilgi olarak yaratılması gerekir. Havacılıkta bilgi yönetiminin özellikleri aşağıda belirtildiği
şekide sıralanabir.
- Havacılıkta bilgi yönetiminin konusunu; ekip üyelerinin kafasında bulunan örtük, prosedürlerde yer alan açık, görevin iç ve dış çevresinde yer alan bilgiye ilişkin işlemler oluşturur. Temel çaba bilgiyi üretken kılmak, örtük bilginin açığa çıkarılmasını sağlayarak görev için önemli ve kritik olan bilginin görevin icrası için en verimli biçimde kullanılmasını, yani bilimsel olarak yaratılan bilginin görev alanına transferini sağlamaktır.
- Havacılıkta bilgi yönetiminin amacı; kaynakların hedefe etkin ve sürekli olarak yöneltilmesiyle ekip içindeki örtük bilgiyi açığa çıkartarak, açık bilginin dolaşımını sağlayarak, görevin etkinliği ve emniyetine katkı yapacak doğru kişilere en uygun biçimde ulaştırarak, ekibin özellikle de pilotların durum muhakemesini artırmak ve doğru karar vermeyi sağlamaktır. Bilgi ve iletişim teknolojileri ile ekibin yaratıcılığını birleştirerek problemlere hızlı ve isabetli çözümler bulunmasını sağlamaktır. Görev ekibini oluşturan kişilerin doğru bilgiye doğru zamanda erişmesini ve uygulamasını sağlamaktır.
- Havacılıkta bilgi yönetimi disiplinler arasıdır. Uygulamalarda iletişim teknolojisi, psikoloji, sosyoloji, dil bilimi, mühendislik vb. alanlarından yararlanılmaktadır.
- Havacılıkta bilgi yönetimi havacılık kültürüdür. Havacılıkta bilgi yönetimi için çok büyük önem taşıyan havacılık kültürü bilgi paylaşımı esasına dayanır, işbirliği, bilgi paylaşımı ve ekip üyelerinin birbirlerinin fikirlerini kullanması esası üzerine kurulmuştur. Uçuş emniyetinin görev esnasında artmasına katkı sağlar. Bir havacılık görevi esnasında her ekip üyesinin yaptığı göreve mahsus olarak değişik kültürleri vardır. Bu kültürler arasında ortak nokta havacılık kültürüdür.
- Havacılıkta bilgi yönetimi bir kerelik değil, sürekli bir uygulamadır. Bilgi yönetimi sistemi her organizasyonun ve çalışanlarının göreve yönelik özel gereksinimleri doğrultusunda oluşturulur ve gözden geçirilir. Bu özelliği ile genel problemleri çözmek üzere geliştirilmiş bir süreç ve işlemler bütünü değil devamlılık gerektiren bir süreçtir.
- Havacılıkta bilgi yönetimi liderlik, düzen, öğrenme, teknoloji, kurumsal işlemlere destek, bilgi paylaşımı ve ortak kullanımı, çalışma sürecinin bir parçası olarak örtük bilginin açığa çıkarılması, havacılık bilgi kültürünün yaratılması ve bilgi teknolojilerine dayanmaktadır.
- Farkındalık: Tüm ekip üyeleri bilgiyi bulmak için nereye gideceğini bilir, böylece zaman ve emek tasarrufu sağlanır.
- Ulaşılabilirlik: Tüm ekip üyeleri kendi rollerine ilişkin olarak var olan görev bilgisi ve deneyime rahatlıkla ulaşabilirler.
- Kullanılabilirlik: Görev bilgisi ihtiyaç duyulan her yerde kullanılabilir. Bu bir uçağın içi ya da uçuş kulesi olabilir. Bu durum görev ihtiyaçlarına yanıt vermeyi hızlandırır.
- Zamanındalık: Görev bilgisi istendiği an kullanılabilir. Böylelikle enformasyonun dağıtımındaki kayıplar ortadan kaldırılarak gerekli olan anda bilginin kullanılması sağlanır.